 |
| Friedrich, “De levensfasen”, 1834 |
Nog steeds
Ik hoop dat je niet nat wordtNog steeds.
In de regen
Ik hoop dat je niet koud wordt
In de vorst
Ik hoop dat je nu rust hebt
In de stilte
Ik hoop dat je geen pijn hebt
In de grond.
De aarde voelt donker
En ondoordringbaar koud
En toch kan ik hier voelen
Hoeveel je van me houdt.
