Toulouse-Lautrec, “In bed”, 1892-1893 |
Ik wordt wakker
En hoor de regen
Ik hoor het ruisen van de wind
Takken bewegen
Geborgen gelegen
Hoor ik mijn adem,
Stil als een kind.
Was ik nu dood,
Wat zou ik niet geven
Om hier zo te liggen
Te voelen, te leven,
Het voelt haast als bidden
Het voelt als een beven
Voor een paar die ik kende
En niet zijn gebleven.