 |
| Eva Gonzalèz, “Le réveil”, 1876 |
Na al die duizenden nachten,
Samen in bed, naast elkaar,
Scherpen mijn stille gedachten,
Hou ik het steeds meer voor waar,
Wil ik ook niet meer ontkrachten,
Maak ik geen enkel bezwaar,
Zal ik ook niets meer verwachten,
Hoeveel moet ik houden
van haar.
