 |
| August Sander, Hohenzollernbrücke, 1945 |
August Sander was een mensenfotograaf. Eerder schreef ik al over hem. Hij werd bekend met zijn serie “Mensen uit de twintigste eeuw, in 1929 deels gepubliceerd onder de titel “Antlitz der Zeit”. Tijdens het nazi-bewind viel zijn werk echter in ongenade. Zijn boeken werden verboden en belandden op de brandstapel. Een van zijn zonen, lid van de socialistische partij, overleed in de gevangenis.
Aan het einde van de oorlog fotografeerde Sander het platgebombardeerde Keulen. Bovenstaande foto van de Hohenzollernbrücke is symbolisch, een symboliek zoals alleen Sander die kon voelen. Alles is verlaten. Geen mensen uit de twintigste eeuw. Alleen een klein verlaten bootje op de voorgrond. We zien de destructieve en alles vernietigende kracht van de oorlog. Het krachtige sterke staal van de brug is gebroken, als een pudding in elkaar gezakt, zoals het enkele jaren eerde nog zo machtige Duitsland in elkaar is gestort. Alleen de Dom, wonder boven wonder, is blijven staan. Als teken van hoop. Er is altijd een aanknopingspunt.
