Ik was met mijn vrouw in Loods 5 en bleef hangen bij de fotoboeken. De Sumo van Helmut Newton lag opengeslagen op een bijbehorende boekenstandaard. Terwijl mijn vrouw bij de meubels kijkt blader ik wat en blijf even steken op bovenstaande foto uit 1986. Later op onderstaande, uit 1979.
De erotiserende werking van Newtons foto’s zit hem nauwelijks in het getoonde naakt, dat beperkt en ondergeschikt is. Het gaat om de fantasie. Je mag er zelf een verhaal bij bedenken. De vage titels, die ik liever weglaat, zeggen niks over de context. De context maak je zelf, als altijd.
Als met alles in het leven blijft veel onuitgesproken. Ook bij Newton is dat zo. “Het is vooral interessant om te werken in een wereld met bepaalde taboes”, schreef hij ooit, “en modefotografie is zo’n soort wereldje. Taboes hebben, en er dan omheen cirkelen - dat is interessant.”
Taboes genoeg vandaag de dag. Genoeg om onuitgesproken te laten. Genoeg om omheen te kunnen cirkelen. Misschien is dat wel de kern van erotiek.
