Ze zeggen wel eens dat een man een vrouw zoekt die lijkt op zijn moeder. In mijn geval gaat die vlieger in elk geval niet op, in alle opzichten. In tegendeel zou ik bijna zeggen. Mijn moeder had en heeft nog steeds relatief korte benen. Altijd in mijn jonge jaren heb ik gezocht naar meisjes met relatief lange benen. Ik kan me niet herinneren ooit verkering te hebben gehad met een meisje met korte benen. Freud mag weten waar die voorkeur vandaan komt.
Bij de lokale Bruna ligt al tijden een Taschenboek van Gisele Bündchen, met bovenstaande foto op de cover, in paarse tint. Bündchen heeft onwaarschijnlijk mooie benen. Lange benen. Telkens weer wil ik het boek kopen, maar op het laatste moment zie ik er dan toch weer vanaf. Mijn vrouw loopt ook in de winkel en zal zeggen: doe niet zo belachelijk, 50 euro! En ze heeft gelijk natuurlijk. Mijn vrouw heeft altijd gelijk en ik klap het boek weer dicht.
