Zorn, “Midzomerdans”, 1897 |
De zon is koel,
De kleur is blauw,
In lichtend helder
Grijzend grauw,
In witte wolken
Ochtenddauw.
Land van groen
De lucht gezond
Waarin ik zocht
Waarin ik vond,
Behalve
Hoe jammer
Het oorspronkelijk inheemse noordse blond,
De blauwe ogen,
Bleke mond.
Verdrongen door de Hunnen
Met hun donkere tint,
Dominantie van de genen
Die in alles overwint.
Toch jammer!