Gelukkig

Bougereau, “Nymfen en een Sater”, 1873 

                                                          Je leven
                                                          Is het enige leven
                                                          Dat je gekregen
                                                          Laat het niet
                                                          Verzinken in nederigheid
                                                          In onderwerping
                                                          Steeds gezwegen.

                                                          Ergens daar
                                                          Is de weg naar buiten
                                                          Zie ik kansen
                                                          Zie ik licht,

                                                          Maar ik weet
                                                          Dat ik toch wel blijf zitten
                                                          Al veel te lang geleden
                                                          Ben ik definitief gezwicht.

                                                          Gelukkig.