 |
| Manet, “De executie van Maximiliaan”, 1868 |
Deze week werden vier Russen aangeklaagd voor moord op de inzittenden van de MH17. Het enige dat aannemelijk kon worden gemaakt was dat ze in een oorlogssituatie, of in elk geval tijdens een ernstig gewapend conflict, betrokken zijn geweest bij een militair transport. Op geen enkele wijze werd aangetoond dat ze wisten dat de raket ook gebruikt ging worden, of waarvoor, laat staan dat ze wisten dat er een burgervliegtuig mee neergehaald zou worden, wat niet eens de intentie was. Ze deden gewoon wat uit hoofde van hun werk moest gebeuren: de raket verplaatsen.
Er zijn vast ook Nederlandse commandanten die opdracht hebben gegeven tot verplaatsing van militair materieel. Laten we hopen dat er nooit mee geschoten is, of wie dan ook mee gedood. Laat degene die de raket heeft laten maken maar hopen dat het hier verder stopt, op dit punt.
Natuurlijk zijn we verplicht aan de nabestaanden om betrokkenen ter verantwoording te roepen. Maar laten we wel een beetje afstand houden, objectief blijven. Dit doet de zaak meer kwaad dan goed. Met stijgende verbazing zag ik de hele Nederlandse media er achteraan lopen. Poetin lacht zich rot. We zijn hier net zo erg.
Ik maak me niet zo snel druk om de actualiteit, niet op mijn blog, maar dit wilde ik vandaag toch even kwijt. Vanwege mijn ongeloof. Barbertje in Nederland! Hoe klein we soms zijn.
