 |
| Karl Lagerfeld, “Wellen”, 2007 |
Wenn sie so an den Wellen entlangging, die weiss mit leisem prickeln, über den Sand bis zu ihr hinauf liefen, da schien es ihr als wollte das Meer sie zu etwas überreden, zu etwas gegen was sie nicht sträubte, gegen das sie stritt, zuweiln so heftig stritt, dass sie laut vor sich hin ein “nein, nein” in das rauschen der Wellen hineinsprach, allein dieser streit met dem meer hatte, für Sie eine furchtbar erregende Anziehung.
Karl Lagerfeld is dood. Ik heb altijd veel sympathie gehad voor Karl Lagerfeld. Ergens diep van binnen delen we eenzelfde gevoel voor schoonheid. Deelden, moet ik zeggen. In 2007 maakte Lagerfeld een prachtige fotorapportage van Claudia Shiffer voor de Duitse Vogue. Thema was de roman “Wellen” van Eduard von Keyserling (1855-1918), geschreven in de stijl van Eline Vere, over een mooie, adelijke officiersvrouw die haar veel oudere man verlaat voor een jonge kunstenaar. Het speelt aan de Oostzee, begint als een idylle, maar eindigt in een catastrofe. Voldoende ingrediënten voor een uitzonderlijke fotoreeks. Kunst zit in altijd de juiste verbinding. En in een goed oog voor mooie vrouwen. Beter kan ik Lagerfeld niet eren.
Ich will es so stark, ich will es so einzig, ich bin so voll davon, bis in jedem Nerv, dass ich mich wundere, dass das Ziel nicht entgegenkommt, so nur eins wollen, nur eins sehen, und darauf jagen, dass ist eigentlich die einzige Art wirklich zu leben.
