 |
| Bill Brandt, “Nude, Camden Hill”, 1949, 24 x 19,5 cm, zilverdruk, Metropolitan Museum of Art, New York |
Bill Brandt (1904-1983) was voor- en tijdens de Tweede Wereldoorlog fotojournalist in Londen, maar na 1945 richtte hij zich onder invloed van zijn grote voorbeeld Man Ray op artistieke, surrealistische naaktfotografie. In 1961 verscheen zijn veelgeprezen overzichtswerk “Perspective of Nudes”. Zijn naakten kenmerken zich door zachte belijningen, versterkt door zachte lichtbronnen, en een sterk claire-obscur, waarmee hij diepte bewerkstelligt. Zijn vroege foto’s, waaronder “Nude Camden Hill”, maakte hij met een ouderwetse Kodakcamera, omdat hij bewust gebruik wilde maken van de visuele vervorming die bij dat toestel optrad. Het geeft het idee dat vanuit de hoeken zo veel mogelijk in de foto wordt geperst.
Brand was een verwoed lezer en een groot liefhebber van Victoriaanse literatuur. Dat weerspiegelt zich in zijn foto’s. Je ziet het niet alleen aan het interieur, maar zijn werken hebben ook steevast de typische negentiende eeuwse spookachtige en dromerige atmosfeer. “Nude, Camden Hill” is wel vergeleken met “Alice in Wonderland” van Lewis Carrol. De merkwaardig grote figuur op de voorgrond, die dan Alice zou moeten voorstellen, leidt de toeschouwer binnen in de geheimzinnige kamer, met het sinistere lege bed. Je voelt dat er iets gebeurd is, of staat te gebeuren. Er zit een verhaal achter dat nog niet is verteld. Waar denkt ze aan, het mooie meisje? Wacht ze ergens op? Je mag het allemaal zelf invullen. Je kunt aan Dickens denken, of de gezusters Bronte. Of je eigen fantasie gebruiken. Het maakt een beetje weemoedig van, net genoeg om je goed bij te voelen.
Enkele andere naakten van Brandt
