 |
| Eric Fischl, “The Old Man’s Dog”, 213 x 213 cm, 1982 |
Eric Fischl (1948) is een Amerikaans kunstschilder. Hij maakte naam met realistische schilderijen die opvielen door een diep psychologisch inzicht, met verwerking van aperte symboliek. In zijn oeuvre legt hij de leegheid en eenzaamheid bloot in het moderne Amerikaanse leven van alledag, gebondenheid aan sociale rollen, gebrek aan intimiteit waar vooral de buitenkant telt, het verschil tussen sensualiteit en seks, het trieste van het ouder worden, enzovoort. Vaak werkt hij vanuit foto’s. Bij het zien van zijn werk bekruipt je een gevoel van voyeurisme.
“The Old Man’s Dog” is exemplarisch voor zijn stijl. Het is een soort van snapshot. We zien een oudere man op zijn boot met twee naakte puberjongens en twee jonge vrowen, waarvan er eentje als een soort van prooi geheel ontkleed aan zijn voeten ligt. Zijn half zichtbare penis wijst naar haar kruis. De hond staat duidelijk onder zijn gezag, zoals hij onmiskenbaar alles wat we zien bezit en bestiert, waarschijnlijk op grond van een groot fortuin. Terwijl hij een biertje drinkt ziet hij de kijker recht in de ogen, alsof hij wil zeggen: had je soms commentaar? Ik doe wat ik wil!
Op de achtergrond ontwikkelt zich een storm. Het meisje linksvoor heeft het al in de gaten en heeft al een zwemvest aan. De oude man lijkt er nog geen acht op te slaan. Sommige mensen denken dat hen niks kan overkomen, dat ze alles om zich heen naar hun hand kunnen zetten. Dat is een misvatting, laat Fischl zien. De donkerte op de achtergrond geeft een onbestemd gevoel. Er is duidelijk onheil op komst. Op een keer gaat het in zo’n leven altijd mis. En als kijker zie ik het allemaal gebeuren, alsof ik ook op de boot zit. En het me helemaal niks schelen of het mis gaat, bij zo’n man. Maar tegelijkertijd realiseer ik me dat ook ik me op zee bevindt. Iedereen vaart op open zee, met al haar
gevaren.
