Ford Madox Brown, “The Last of England”, 1853-1855 |
Iemand vertelt van de man die de vrouw heeft gekregen die hij moest hebben. Precies die ene vrouw! En toen ging ze dood. Pardoes! Zo gaat dat. Ze sprong voor de trein.
Een vriendin van me werd ooit een keer opgenomen in een psychiatrisch ziekenhuis. Ze vroeg me: "zou je zó verliefd op iemand kunnen worden dat je er gek van wordt"?
Ik zei: "Eigenlijk werkt het andersom. Als je veel problemen hebt, psychisch in de knoei zit, dan kan het gebeuren dat je voortdurend hevig verliefd wordt. Je gaat denken: het gaat me wel niet zo goed momenteel, maar als mijn grote liefde maar wordt beantwoord, dan is alles opgelost. Dan ben ik gelukkig. En dan hoef je dus niks te doen aan de werkelijke oorzaak van je problemen, wat altijd iets anders is. Wachten is voldoende. Alleen, als je verliefdheid op een gegeven moment inderdaad beantwoord wordt, dan zijn die problemen er nog steeds. Natuurlijk! En je bent dus nog steeds niet gelukkig. En dan is de liefde zo weer over. Maar zie, een nieuwe verliefdheid heeft zich al weer aangediend. En nog een, en nog een".
Maar ze luisterde al niet meer.
Maar ze luisterde al niet meer.