 |
| Portret van een vrouw, 1911 |
Leo Gestel (1881-1941) schilderde in vele stijlen. Hij maakte landschappen, stillevens, maar vooral ook portretten van vrouwen. De vroege fauvistische portretten die hij in 1911-1912 maakte van zijn vriendin en latere vrouw Gerritje "An” Overtoom (1892-1960) bleven daarbij onovertroffen. De brutale, uitdagende blik van zijn vrijgevochten geliefde is meer dan uitstekend getroffen. Je voelt zijn liefde voor haar, maar tegelijkertijd zijn onderwerping. An was hem de baas, is altijd de baas gebleven. Alleen dan doe je genoeg je best, denk ik dan, alleen zo kun je een groot kunstenaar worden.
In 1914, net voor de Groote Oorlog, reisde Leo Gestel en An Overtoom met het schilderskoppel Mommie Schwarz en Else Berg naar Mallorca. Schwarz en Berg waren Joodse schildersvrienden uit Amsterdam. Niemand kon nog vermoeden dat zij in 1942 in Auschwitz om het leven zouden komen. An was van goede komaf en financierde de reis. “Laat wel zien dat je de beste bent”, zei ze tegen Leo. En dat lukte, met abstracte landschappen die al even uniek zijn in de Nederlandse kunsthistorie als de portretten van An. Omwille van An. Omwille van de vrouw, altijd opnieuw omwille van haar!
In 1921 traden Leo en An in het huwelijk en vestigden zich in Bergen. In 1927 zijn ze gescheiden.
 |
| Dame met een sigaret, 1911 |
 |
| Zittende vrouw, 1912 |
