 |
| Mohammed Ali vs. Sonny Liston, Neil Leifer, 1965, Time-magazine |
Bij het ontwikkelen van een positief zelfbeeld wil imaginatie nog wel eens helpen: een situatie in gedachte roepen waarin je kracht voelde, zelfvertrouwen, een gevoel van onoverwinnelijkheid. Positieve selftalk. Herinneringen kunnen gekoppeld worden aan muziek, die het gevoel kunnen versterken. Prokofiev bijvoorbeeld, De Capulets en Montagues. De darters hebben dat begrepen, Eye of The tiger, die komen uit de kroeg.
Of een poster tegen de muur van Mohammed Ali, Ali die Sonny Liston tegen het canvas werkt. “Get up and fight, sucker”, moet hij geroepen hebben. Ronde 1, tweede minuut. We moeten winnaars zijn. Dat is de boodschap. Moeten we allemaal winnaars zijn? Natuurlijk niet. Liston ligt daar ook nog. Zorgen dat die weer opkrabbelt is net zo belangrijk. Laat dat maar de ambitie zijn. Hoe ook de gevloerde zelf ooit is geweest.
Anyway, de foto is geweldig, in welke functie dan ook, op groot formaat, een Taschen-boek waardig.
Ter overpeinzing.
I am The greatest...
Er is er maar eentje die dat mag roepen. Mocht, moet ik zeggen. De glorie is nooit voor eeuwig. Ook dat is een les voor verliezers.
