 |
| Toulouse-Lautrec, “Au salon de la Rue des Moulins”, 1894 |
De donkere bomen
Doorwrocht in mijn hoofd
Tot het ochtendlicht langzaam verlicht,
Blijf de rest van mijn dromen
Nog heel even hangen
Tot het washandje door mijn gezicht,
Tot de dag is gekomen
In een lichte ervaring
Ontladen van zwaarder gewicht,
Tot de avond in lome
Weggedrukte woorden
Zich herinneren in een gedicht,
Zich herinneren in een gedicht,
Allicht,
Allicht.
