 |
| Joseph Gerardus van Jole, “Zomerpicknick”, zonder jaar |
Joseph Gerardus van Jole, waarschijnlijk “Sjef”, werd 19 maart 1877 geboren in het Zeeuws-Vlaamse Kloosterzande, toen gemeente Hontenisse. Hij was de oudste zoon in een gezin met vijftien kinderen. Hij verliet het ouderlijk huis in 1896 en vestigde zich in Middelburg, vijf jaar later vertrok hij naar Den Haag, waar hij als landschapsschilder en privé leraar ging werken. Hij werd geïnspireerd door de Haagse School, maar schildert in een opvallend kleurrijk palet, in een opvallend impressionistische toets. Thema’s zijn vooral landschappen, zeegezichten en taferelen uit het boerenleven, een sterke impressionistische toets.
Van Jole was lid van het Haagse kunstenaarsgenootschap Pulchri Studio, bevriend met collega-kunstschilder Adriaan Groenewegen en een tijd lang privé-leraar van Jan Hendrik Kaemmerer. Op 21 februari 1919 overleed ten gevolgde van een val met de fiets, waarbij hij een schedelbasisfactuur opliep. Door zijn vroege dood is zijn oeuvre zeer klein gebleven. Enkele van zijn werken zijn opgenomen in de collecties van het Haags Gemeentemuseum en het Kröller-Müller, maar klaarblijkelijk in depot. Zijn zoon Jef van Jole (1905-1961) trad als kunstschilder in zijn voetsporen.
Van Jole is in de 21e eeuw schier vergeten. Waar Groenewegen zich terugtrok in het Brabantse Budel en daar als markante persoonlijkheid nog steeds wordt herinnerd, al is het maar in een straatnaam, vinden de schaarse werken van Van Jole nauwelijks nog kopers, in elk geval voor lage bedragen. Ik zet er maar een paar bij elkaar in dit blog, omdat ik er echt wel kwaliteit in zie, meer dan bij diverse van zijn collega’s die de tand des tijds beter hebben doorstaan. Als klein memoriam, ruim honderd jaar later. Ik kijk weer even naar zijn “Zomerpicknick” en deel zijn gevoelde weemoed. Een foto heb ik niet kunnen vinden.
 |
| Zoneffect |
 |
| Straatje in Leidschendam |
 |
| Stadsgezicht met boten |
 |
Feestende figuren bij een boerderij
|
