 |
| Sir Edwin Henry Lanseer, “Woman reading a letter”, Victoria & Albert Museum |
Ooit was ik in het Victoria & Albert Museum. In een verloren hoekje zag ik een kleine tekening van Edwin Lanseer, die ik toen niet kende, van en lezende vrouw. Ik werd getroffen, het is het enige werkje dat me van het hele bezoek is bijgebleven. Na veel zoeken vond ik het terug op het internet. Nog steeds is het een portret dat mij raakt, tot in het diepst van mijn vezels.
Ik weet niet wat dit over mij zegt. Ik kan er uren naar kijken, wat in het museum niet kon. Toen moesten we verder. Waarom gaan we eigenlijk naar het museum, waar alles aan de oppervlakte blijft, zeker als het druk is? Waarom willen we Vermeer zo nodig in het echt zien, tussen de toeristen, als er prachtige boeken te koop zijn, op groot formaat, vaak voor nauwelijks meer als een museumkaartje?
Een nieuw jaar is begonnen en dit lijkt me een mooie illustratie om mee te starten. Gewoon, ik weet niet waarom. Mijn eigen hoekje. De toevallige lezer die het net zo mooi vind als ik nodig ik van harte uit mijn blog nog een keer te bezoeken. Ook als ik het komend jaar vanwege nieuwe en andere uitdagingen soms wat minder zal schrijven. Er is meer te doen Laten we er een goed 2021 van maken. Blijf aardig voor elkaar! Mensen moeten altijd aardig zijn voor elkaar. Daar gaat het om!
