In de coronatijd zijn de winkels dicht. Ook de boekenwinkels. Nu werden die toch al meer en meer gesloten, sowieso de antiquariaten, is de sortering van wat nog rest vaak abominabel, maar ik ik ervaar het toch als een gemis. Samen met mijn vrouw naar Antwerpen waar mijn vrouw de klerenwinkels binnenschoot en ik af en toe af kon slaan bij De Slegte in de hoop dat ik misschien een pareltje zou vinden, voor niet te duur. Met een goed gevoel weer naar huis. Hoe lang is dat geleden?
Maar het internet is soms een waardige vervanger, ook al blijft het surrogaat. Op Donner.nl bestelde ik “Verloren illusies” van Balzac, in de luxe Perpetua reeks, inclusief leeslint, voor 15 euro inclusief verzendkosten. Het eerste hoofdstuk is gelezen. Het gevoel van het pareltje is weer even terug! Bijna tweehonderd jaar nadat het geschreven is lees ik opnieuw over verloren illusies. De leegheid. Hoe actueel kan het zijn. De mensen leren het nooit, denk ik wel eens. Maar het goede vergaat niet! Ik lees opnieuw Balzac, in een verse vertaling, bijna tweehonderd jaar nadat het geschreven werd. De komedie gaat nog altijd door!
