 |
| Vasnetsov, “Aljonoesjka”, ca. 1881 |
Als kind werd ik geïntrigeerd door Uri Geller. Mijn vader liet een lepeltje buigen. Zei hij. Wat moet ik daarmee?
Je zou kunnen stellen: als je gelooft dat je jezelf ziek kunt denken, en dat geloof ik, dan aanvaard je daarmee de macht van de geest in het immateriële.
En als dat kan binnen ons eigen lichaam, zou het dan niet kunnen op de dingen buiten ons? Er zijn allerlei energiebanen en andere golven in de lucht die we niet kunnen waarnemen maar niettemin aantoonbaar aanwezig zijn. Sterk en veel! Radiosignalen, mobiele telefoons. Waarom zou de energie van ons denken niet buiten ons eigen lichaam kunnen treden.
