 |
| Félix Vallotton, “Interieur avec femme en rouge de dos”, 1903, 93 x 71 cm., MET Museum New York |
Félix Vallotton (1865-1923) is een van mijn favoriete schilders. Zijn schilderijen trekken direct het oog door de sterke kleurencompositie, maar intrigeren ook bij langer kijken. Bijna altijd is er iets gaande wat we niet zien. Zijn zwaar-burgerlijke interieurs, deels verborgen, voelen als gevaarlijke plekken, dreigend, geladen, hetgeen wordt versterkt door schaduwen en patronen in behang en tapijt. Een wandelstok, een hoge hoed op een stoel, stukjes van een sofa, een bedrand, verloren kledingstukken. Deuren naar half zichtbare tussenruimtes staan een beetje op een kier. Een vrouw bezien van op de rug. Heeft geheel geen erg in de kijker. Je voelt het. Aan alles. Het raadsel. Er staat iets gebeuren of het is zojuist gebeurd. Je voelt je als een kind dat toevallig ergens bij uitkomt maar eigenlijk niet durft te gaan kijken. Een levenslang trauma dient zich aan.
 |
| “La visite”, 1887, 32,4, 44,8 cm, Muma, Le Havre |
