 |
| Schrijft u over mij maar nix (Foto Bernard Eilers) |
Ik heb een biografie van Nescio besteld. “Schrijft u over mij maar nix”, zou hij zelf gezegd hebben. Nescio was een gewoon burgermannetje, net als zijn titaantjes zouden worden. Er gebeurde niet zoveel. Fietstochtjes door Nederland, wat zakenreizen, één keer naar India, een enkele keer fietsen door Frankrijk. Dat was het zo’n beetje. Ik denk aan mijn eigen leven, waar ook niet zoveel gebeurt. “Schrijft u over mij maar nix”, zal ik zeggen. Wie zou er in Godsnaam ooit over mij willen schrijven? Wie bij God zou er ooit zoiets willen lezen? Wie leest er mijn blog?
Waarom wil ik dan toch een biografie van Nescio lezen? Ik weet niet. Misschien is het een vorm van respect. George Steiner spreekt in dat verband over cortesia, een bepaalde hoffelijkheid die je moet opbrengen bij het lezen van een boek. Vanuit dat gevoel is het goed om je zowel te verdiepen in de inhoudelijke aspecten van een boek, alsook in alle mogelijke achtergronden, ook van de schrijver. “Zoals een gesprek met een ander mens erdoor verrijkt wordt als we werkelijk luisteren naar wat de ander zegt, en zoals ons begrip daarbij vergroot wordt door kennis van de achtergronden van onze gesprekspartner, zo is dat bij het lezen van een boek al evenzeer het geval”.
Als Steiner het zegt wil ik het wel aannemen. Uiteindelijk ben ik ook weer psycholoog geworden. Zoiets zal het wel zijn. Laat ik er maar gewoon aan beginnen!
