Anton Dirckx (Rotterdam, 1878 - Den Haag, 1927) is een vergeten Nederlands kunstschilder. Hij studeerde aan de Academie voor Beeldende Kunsten te Rotterdam en maakte daarna een studiereis naar Italië. Hij was bevriend en werkte veel samen met collega kunstschilder Adriaan de la Rivière. Hij was lid van Arte et Amicitiae. Veel meer is er over zijn leven niet te vinden.
Op veilingsites doen zijn schilderijen vaak niet meer dan enkele honderden euro’s. Niemand wil meer een Anton Dirkx aan de muur hebben, blijkbaar. Terwijl hij toch zoveel herkenbare taferelen schilderde, in Rotterdam, Dordrecht, later in Amsterdam en Den Haag, waar hij ging wonen in Voorburg. En later overleed.
Toch was Dirckx geen ondermaatse kunstschilder. In tegendeel, vind ik. Hij schilderde in een uiterst vaardige impressionistische toets, veel havengezichten, maar ook bloemen en bollenvelden die zelfs doen denken aan Monet. Zijn werken zijn drukken iets uit en hij brengt ook iets over. Ik voel iets van weemoed. Zo maak je kunst.
Het havengezicht van Dordrecht, hierboven, dateert van zo’n honderd jaar geleden. We zien een veranderende tijd. Vissersboten met krioelende masten, maar inmiddels van hout veranderd in metaal en steeds meer met een stoompijp. Recent nog was ik in Dordrecht, een vergeten stad. Zoals Dirckx een vergeten schilder is. Je moet er toevallig op stuiten. Als met zoveel in het leven.
