 |
| Krøyer, “Zomeravond aan het Zuidstrand van Skagen”, 1893 |
Bij winter
Aan het strand
Ben ik vroeg op de been,
Ga ik stilletjes wandelen,
Even alleen,
Even
Zonder vrienden
Die altijd lachen
En babbelen,
Stiekem ga ik heen,
Ik loop wat langs de baren,
Zet me op een steen,
Even ben ik wandelen,
Even ben ik heen.
Maar ik blijf niet te lang,
Want die vrienden
Om me heen,
Die lachen en babbelen,
Anders zitten op een steen,
Ik kan ze ook niet missen,
Mis snel het gekwebbel,
Ontbijt niet graag alleen.
