Dorothy McGowan (1939) was begin jaren zestig een topmodel. Ze sierde de covers van toonaangevende magazines als Vogue, Harper’s Bazaar, Elle en Glamour. McGowan was een meisje van de straat, dochter van katholieke Ierse emigranten in een volksbuurt te Brooklyn, met een broer die politieagent was, een andere broer werd priester.
McGowan werd ontdekt toen ze auditie deed voor mannequin en belandde bij toeval in het modellenleven. William Klein was direct door haar geïmponeerd en zou haar vaak fotograferen. “Ik zag haar als een soort Alice in Wonderland karakter”, zei hij over haar. Een sprookjesmeisje. Uit een andere wereld. Zo staat ze op zijn foto’s. Ze neemt je even mee uit de banale werkelijkheid en laat je voelen dat er nog meer is. Iets mysterieus. Iets beangstigends ook, misschien. Je moet wel durven als je met haar meegaat. Durf ik met haar meegaan? Wil ik haar geloven? Denk ik dat ze geluk kan brengen? Ik kijk nog eens naar de foto’s. Ik voel mijn oude angsten. En ik durf haar niet geloven.
Dag lieve Dorothy. Zo mooi als je bent.
