Op de lagere school leerde ik al over de Biesbosch, van meester Jansen. Ik voel me weer tien en weet nog hoe ik me voorstelde ook zelf ooit meester te zullen zijn. Wat er niet van is gekomen.
Vandaag ben ik voor het eerst van mijn leven in de Biesbosch geweest, ongeveer een halve eeuw na de aardrijkskundeles van meester Jansen. In een halve eeuw is veel veranderd. De foto’s die ik maakte suggereren een rust die er niet was, overvol met bootjes en mensen die er eigenlijk niet hoorden. Ook ik hoorde er niet, natuurlijk, als overbodige toerist in een rondvaartboot. Nederland is overvol, dus ook de Biesbosch. Nederland is mooi, niettemin, en zeker ook de Biesbosch. Ik dacht weer aan meester Jansen. Goed dat ik er een keer geweest ben, al is het maar voor de foto’s. Maar niets om steeds naar terug te keren. Dat doen er al genoeg.
