 |
| Rembrandt, “Het feestmaal van Belsazar”, 1635 |
Sjostakovitsj schreef ooit een satirisch operaatje, “Rajok”. Drie muziekcritici gaan met elkaar in vergadering en de “Grote Muziekcriticus” Eenmans neemt het woord:
Kameraden! Realistische muziek wordt geschreven door componisten die voor het volk zijn en formalistische muziek wordt geschreven door componisten die tegen het volk zijn. De vraag luidt: waarom wordt de realistische muziek geschreven door componisten die voor het volk zijn en de formalistische muziek door componisten die tegen het volk zijn? De componisten die voor het volk zijn, schrijven realistische muziek, omdat, kameraden, ze van nature realisten zijn en niet anders kunnen (stilte), niet anders kunnen dan realistische muziek schrijven. Componisten die tegen het volk zijn, van nature formalisten, kunnen niet anders (stilte), kunnen niet anders dan formalistische muziek schrijven.
Er zit veel waarheid in dit stukje. Niet iedereen is dapper. Niet iedereen heeft een talent dat je niet kunt verloochenen. Iedereen doet wat hij doet, of moet doen. Niemand heeft schuld.
