 |
Tom Hunter, “Woman reading a posession order”, 1998
|
Tom Hunter (1965) is een Engels fotograaf. Zijn portret “Woman reading a posession order” komt uit een zijn fotoboek “Persons Unknown”, waarin hij de effecten onderzoekt van de buitenwereld op de binnenwereld. Het laat een vrouw zijn terwijl ze een een uitzettingsbevel leest, waarin ze gesommeerd wordt de kraakwoning waarin ze leeft te verlaten. Voor het raam ligt haar kind op een weloverwogen afstand: niet te ver, niet te dichtbij. Het kijkt haar aan alsof het wil vragen wat er aan de hand is. De jonge moeder wordt afgebeeld tijdens haar overpeinzingen over een onzekere toekomst, hetgeen haar iets edelmoedigs geeft. Op geen enkele wijze komt ze als persoon overeen met de associaties die de buitenwereld heeft met de krakersgemeenschap, waarmee klassieke vooroordelen worden gelogenstraft. Op subtiele wijze worden zo de negatieve effecten belicht voor een jonge familie van een uithuiszetting. De familie bestond ook echt, IRL. Door de publiciteit die de foto kreeg mocht ze uiteindelijk in de woning blijven wonen.
De kracht van Hunters foto zit hem in de esthetische perfectie, welke hij ontleende aan Vermeers “Brieflezend meisje bij het venster” (1657-1659). Ook Vermeer plaatste zijn model met een brief bij het raam en gaf haar een melancholiek gezicht. Ze lijkt onteveden met de huiselijke stijl waarmee ze verbonden is. Gesuggereerd is wel dat ze een liefdesbrief in handen heeft, haar heimelijk toegestopt, en dat ze de risico’s van een verboden toekomst overweegt. Het aardige is dat dit ook mijn eerste associatie bij de foto van Hunter was. De titel zet je vervolgens snel op een andere spoor, maar ik weet nog steeds niet welke interpretatie ik prefereer.
 |
Vermeer, “Brieflezend meisje bij het venster”, 1657-1659
|
