Een Albanees huwelijk

Barry Lewis, “Een Albanees huwelijk”, Biga, Albanië, 1990

Het bergachtige Noord-Albanië, nabij Kosovo, is een van de meest merkwaardige regio’s in Europa. Het lijkt alsof de tijd daar stil heeft gestaan. Eeuwenlang bepaalde er de traditionele wetten bekend als de “canon van Lekë Dukagjini” de sociale omgang. Deze wetten omvatten vrijwel alle aspecten van het dagelijks leven, zoals geloof, wonen, huwelijk, gezin, veehouderij, werk, misdaad, maar bijvoorbeeld ook de regels rondom bloedvetes.

Tijdens de dictatuur van Enver Hoxha (1944-1985) werden in dit gebied geen buitenlanders toegelaten. De Engelse fotograaf Barry Lewis (1948) was in 1990 de eerste die er een fotoreportage van de wijze waarop de mensen daar leefden. Hij maakte onder andere bovenstaande foto van een gearrangeerd huwelijk tussen twee moslimfamilies uit verschillende doch nabijgelegen dorpen. De bruidegom heette Albert, de bruid droeg de naam Lena. Lena zou na de bruiloft verhuizen naar het huis van Albert, om het nooit meer te verlaten. In zijn boek “Albanian Journeys” beschreef Lewis hoe Lena helemaal van slag leek. Ze huilde voortdurend. Direct na de huwelijksvoltrekking had ze gezien hoe haar vader Albert een trouseau-kogel cadeau had gedaan met de opdracht deze te gebruiken als ze ontrouw was of wanneer ze ooit weg mocht lopen.

De “kanun” schreef voor dat bij een huwelijksfeest een os geslacht moest worden en bepaalde hoeveelheden koffie, kaas en raki geserveerd moesten worden. Het hoofd van het huis moet het eerste glas raki drinken, de gast moet de eerste hap eten. Op het schenden van dit soort regels stond een forse boete. Ik kon mijn oren niet geloven toen ik las dat dit soort gebruiken in bepaalde afgelegen plaatsen daar nog volop gangbaar zijn, minder dan een etmaal rijden van mijn huis.

Wat zou er ooit van Lena zijn gekomen?