|
Brigitte Bardot. Fluiten mag!
|
In een interview uit begin 2018 noemde de 83 jarige Brigitte Bardot, in navolging van Catherine Deneuve, de #metoo-aantijgingen van veel Amerikaanse actrices tegen hun producers hypocriet: “In de meeste gevallen flirten ze zelf om een rol te krijgen, duiken zo het koffer in, en achteraf zeggen ze dan dat ze misbruikt zijn”. En iets verderop: “Het is ook puriteins; ik vond het altijd wel leuk als ze zeiden dat ik een mooi kontje had”. Zelf zei ze nooit slachtoffer te zijn geweest van grensoverschrijdend gedrag: “Als je het echt niet wilt gebeurt het niet”.
Zolang er macht is zal er misbruik zijn. Maar misbruik is niet iets eenzijdigs. Afgezien van situaties waarin geweld of chantage wordt gebruikt, of in geval minderjarigen in het spel zijn, heeft het bijna altijd iets wederkerigs. Beide partijen hebben er voordeel bij op het moment dat het zich voordoet. Ook wanneer het voelt als intimidatie. Dat je er later een schuldgevoel aan overhoudt is iets anders. Sterke personen laten het niet gebeuren.
Ik heb mijn buik wel een beetje vol van al het gemoraliseer van deze tijd. Niet alleen de context maar ook de tijdsgeest bepaalt of je schuldig bent. Een adagium dat breed toepasbaar is. Zwarte Piet, Jan Pieterszoon Coen, cowboys en indianen. Oorlog. De basismechanismen van dit soort dingen zijn uitermate simpel soms.
|
Catherine Deneuve: “mannen mogen flirten. Graag zelfs!” |