In een televisiequiz werd gevraag naar de tweede naam van Jennifer Hewitt. Kijk, die weet jij natuurlijk weer, zei mijn vrouw.
Ooit keek ik met mijn kinderen naar Garfield. En met mijn vrouw natuurlijk. Samen een film kijken. Chips en chocola. Het zijn mooie herinneringen. Mooie tijden. Mooie Jennifer Love Hewitt. Want voor de vaders moest er natuurlijk ook iets in de film. Ik zou hem best nog een keer willen zien, alleen al voor het goede gevoel, maar mijn zonen zijn kijken al lang niet meer mee en mijn vrouw reageert alleen maar alsof het een flauwe grap betreft. Wat het ook is.
Ik doe het wel met de foto’s. Wauw! Toch?
