In de laatste dagen heb ik altijd en altijd weer gedacht aan den eeuwigen dag van den Noordland-zomer. Ik zit hier en denk daaraan en aan een hut, waarin ik woonde en ik ga nu wat schrijven voor mijn eigen genoegen en om den tijd wat te korten...
Ik bezit een eerste druk van de Nederlandse vertaling van Knut Hamsuns kleine roman Pan, uit 1904, vertaling Hermine Schuijlenburg, uitgever H.J.W. Becht, Amsterdam, prachtig boekontwerp van Cornelia van der Hart. Mooie uitgave! Weet precies nog waar gekocht!
Het gevoel dat je krijgt bij het vasthouden van zo’n boek is maar moeilijk te beschrijven. Soms leg ik het ergens neer als een stilleven om er rustig naar te kijken. Dat is mijn exemplaar, denk ik dan. Wie zou het allemaal al gelezen hebben?
Hamsun is bijzonder voor mij. Ooit had ik van Hamsun een hele serie oude uitgaven, welke ik na het aanschaffen van zijn Sämtliche Werke” in het Duits met pijn in mijn hart heb opgeruimd. Je kunt niet alles bewaren. Alleen recente vertalingen hield ik. De rest is weg.
Deze versie van Pan heb ik behouden. Natuurlijk. Een zeldzaam exemplaar, waar weinigen overigens naar zullen zoeken. Het verzamelen van eerste drukken en bijzondere uitgaven is sowieso op zijn retour. Boeken verliezen waarde, in alle opzichten.
Toen ik nog geen dertig was zag ik in een Eindhovense boekwinkel een eerste druk van Vestdijks Ina Damman, een eerste druk van Van Eedens Koele meren des doods en een tweede druk van Nescio. Ik fantaseerde hoe ik er in de vroege ochtend in kon breken. Wat ik niet deed natuurlijk.
Eerste drukken verzamelen is geen hobby meer voor jongeren. Ouderen sterven uit, zien de waardes dalen. Tot hun spijt of tot hun vreugde. Voor relatief weinig kunnen ze vaak weer wat aanvullen. Ik heb me lang kunnen beheersen op dat vlak, maar aan de huidige prijzen krijg ik het moeilijk.
Ik zoek nog steeds. Ik zoek naar naar Raadselachtig!, de eerste Nederlandstalige uitgave van Mysterien, uit 1894, in twee delen. Al jaren! Hoeveel zou ik er voor durven betalen? Ik stel mezelf de vraag. Ik maak het nooit te gek. Goed nog steeds dat ik getrouwd ben.
