Next to nothing

 

 Lillian Bassman (1917-2012) was een Amerikaanse modefotografe. Haar ouders waren Joodse intellectuelen die in 1905 vanuit de Oekraïne naar Brooklyn New York emigreerden. Ze studeerde aan de Tekstiel Hogeschool in Manhattan. In 1935 trouwde ze met fotograaf Paul Himmel (1914-2009) en begon ook zelf te fotograferen. Van 1945 tot 1965 maakte ze hoog geprezen moderapportages voor Junior Bazaar en Harpers Bazaar. Daarna raakte ze in de vergetelheid, tot dat haar werk eind jaren negentig in een aantal fotoboeken verscheen en ze op hoge leeftijd nog mocht meemaken dat belangrijke musea en kunstgalerieën haar werk exposeerden.

Bassman fotografeerde vrijwel uitsluitend in zwartwit. Haar werk is sterk atmosferisch, elegant en sensueel. Ze maakte vooral naam met haar lingeriefoto’s, waarbij zichtbaar is hoezeer de modellen zich bij haar als vrouw op hun gemak voelden. De kleine serie “Next to Nothing” (1948) is een schoolvoorbeeld van hoe relaxt en vertrouwd de sessies verliepen. Haar kiekjes hebben iets voyeuristisch, hoewel de modellen zich volledig bewust waren dat ze gefotografeerd worden. Ze zijn zich in bijzonder bewust van hun sensualiteit, waar Bassman als vrouw geen enkele bedreiging vormt. Dat gemak in de situatie is voelbaar en heeft zijn uitwerking ook op mij, als mannelijke bespieder. Je waant je in de beslotenheid van de slaapkamer, deelgenoot van het tafereel.

Ik fotografeerde wat ik niet was, zei ze later, maar hoe ik had willen zijn. Door zo te fotograferen realiseer je je eigen projectie. Dan heb je het al in je. Dat is hoe ik het zie. Next to nothing! Daar moet je kijken!