|
Achter wolken en weide,
Waar de vogels hun zang langzaam staken,
Valt de avond en klinkt,
Door de schemer jouw stem,
Waar het donker mijn droom nog kan raken,
Langs de grens van mijn weten,
En de kracht van mijn zien,
Waar de twijfel mij niet zal verzaken,
Als een bijna vergeten,
Dat de dood zo dichtbij is,
Waar de morgenzon mij doet ontwaken.
