Eugenio Viti, “Libro Bianco”, 1926, particuliere collectie. |
Eugenio Viti (1881-1952) was een Italiaans kunstschilder, geboren en gestorven te Napels, alwaar hij ook de kunstacademie doorliep, bij Michele Cammarano en Vincenzo Volpo. Van 1906 tot 1907 verbleef hij een korte periode in Rome en in 1925 maakte hij met collega-schilder Lionello Balestrieri een studiereis naar Parijs. Hij vergaarde geen grote roem, een weinig belangrijke prijs uit 1950 niet meegerekend. Zijn werken bereikten geen grote musea. Er is nauwelijks informatie over hem te vinden, enkel een aantal werken op veilingsites, verkocht voor relatief kleine bedragen.
Toch kan er plotseling iets gebeuren waardoor een vergeten schilder de aandacht trekt. Zo sierde Viti’s schilderij “Libro Bianco” uit 1926 plotseling Bernhard Schlinks roman “De voorlezer” uit 1905, internationaal, grote oplages. Een vrouw met ontblote schouders zit bij een opengeslagen boek en kijkt om, door openstaande deuren, door en naar een drietal verbonden ruimtes. In de achterste ruimte staat een schildersezel. Heeft ze net geposeerd? Vergelijkt ze iets vanuit het boek? Zoekt ze iets op over haar schilder? Ik heb geen idee. Maar het portret is prachtig, net als het boek van Schlink. Zo werkt dat ook weer een beetje. En ook andere werken van Viti verdienen meer dan de vergetelheid en zouden niet misstaan naast gerenmmeerde Italiaanse meesters uit het begin van de vorige eeuw, zoals die vorig jaar nog te zien waren in Assen, op de Sprezzatura-expositie. Jammer, denk ik dan, gemiste kans, hoe bijzonder die tentoonstelling ook was.