 |
| Alfred Eisenstaedt, “Sophia Loren Peeping over the top of Roma newspaper”, juli 1961 |
Even een stukje positiviteit.
Italie is in diepe, op dit moment meer dan welk land dan ook. Toeristen hebben hier niks te zoeken, hoorde ik onze ambassadeur vorige week nog zeggen. Inmiddels snappen we het allemaal. Hopen we dan maar.
Veel woorden ga ik er niet aan wijden. Er is werk te doen, ook hier. Wel kunnen we af en toe denken aan al het moois dat verbonden is met Italië. Ik denk dan weer aan Sophia Loren. Ik val in herhaling. Een paar foto’s van Alfred Eisenstaedt, de Duitse fotograaf die ooi Hitler en Goebels fotografeerde, na de oorlog de kussende matroos en verpleegster op Times Square, maar die voor mij verbonden blijft aan het idool van mijn vader. En toch ook wel een beetje van mij, inmiddels.
Geen beter medicijn dan Sophia die je met ontdeugende ogen aankijkt van achter een krant. Ogen uit duizenden. Een gelukkig man, die Eisenstaedt. Vier is van zijn foto’s, opdat ook ik me een gelukkig man voel, heel even. Als afleiding in barre tijden. Als troost voor het leven. En voor Italië.
Alles komt goed!
