 |
| Greta Garbo in Gösta Berlings Saga, 1924 (courtesy Klimbim) |
Bij sommigen zie je het meteen. Greta Garbo speelde in 1924, nog geheel onbekend, haar tweede rolletje in de Zweedse film Gösta Berlings Saga. Je ziet het meteen. Dat heeft niks met achteraf te maken.
Ooit las ik Gösta Berling omdat ik door mijn enthousiasme voor Hamsun de Scandinavische literatuur indoor. Lagerlöf was geen Hamsun. Zweden is geen Noorwegen. De film heb ik nooit gezien.
Greta Garbo is van alle tijden, net als het vroege werk van Hamsun, meer dan dat van Lagerlöf. Greta had Dagny kunnen spelen, Edvarda. Dagny is rood, net als Greta. Ik voel het in haar ogen, dwars door alle tijd.
Ik ben een der laatste adepten van de zwartwitfilm. De foto is ingekleurd. Is mooier dan zwartwit. De kleur is hier nodig, als symboliek voor al mijn lezen, het lezen van Hamsun en het eeuwige zoeken dat volgde.
In de foto is een deeltje hervonden. Een stukje van het ideaal, dat ik niet zou moeten zoeken. Omdat het geen duurzaamheid biedt. Dromen vallen uit elkaar, Heel soms hervind je een deeltje. De weemoed die nimmer verdwijnt.
