 |
| Anders Zorn, “Dagmar”, 1911 |
Vandaag is een vloeiende dag,
Geboren uit donkerrood denken,
Verloren in lichtblauwe wolken,
Herinnerd in hagelwit licht.
Voor wat is geweest werd bedolven,
Voor wat onder water verdween,
Vooreer in het denken ontsproten,
Vooreer door het waken gezwicht.
Na uren van wazige woorden,
Na alles van weinig belang,
Na al het geneuzel verdragen,
Ontstaat uit het niets dit gedicht.
Uit de wind van de wijzers,
Uit de zucht van jouw lach,
Vandaag is een vloeiende dag.
