 |
| Modigliani, “Portret van de schilder Frank Haviland”, 1914 |
Ik luister naar Grünberg op de Belgische TV.
Schrijf je alle dagen?
Ja ik schrijf alle dagen, het is geen vlucht, maar het ik houd van die concentratie, het is prettig even ergens anders te zijn.
Alsof ik mezelf hoor praten.
De interviewer noemde Grünberg de beste Nederlandse schrijver van dit moment. Misschien heeft hij wel gelijk. Ik heb hem met plezier gelezen, maar heb geen behoefte om alles van hem te lezen. Net als bij Mulisch. Maar die is dood.
Elf uur. Ik hoor de klok. Het wordt tijd dat ik naar bed ga.
