Vandaag mt de post ontvangen: “Het zijn en het niet” van Jean-Paul Sartre, bijna 800 pagina’s in een prachtig gebonden uitgave, voor 15 euro op Marktplaats. De prijs van een broodje met drankje op een terras. Een paar liter benzine. Een goedkoop bosje bloemen, dat ik afgelopen weekend overigens ook kocht, voor mijn vrouw natuurlijk. Zomaar. En voor mezelf dus een boek. Zomaar ook. Omdat ik daar blij van wordt.
Ik vind het nog steeds ongelooflijk wat een rijkdom aan ideeën voor zo een prijs. Tegelijkertijd lijkt het of ik steeds meer alleen sta in dit gevoel. Mensen kijken vreemd op als je zegt dat je een dik boek van Sartre hebt gekocht. Filosofie lezen wordt gezien als een stoffige bezigheid. Op Wikipedia staat de “Het zijn en het niet” alleen nog maar gelezen wordt door vakidioten, wat niet waar is. Ik ben geen vakidioot. En ik ben ook niet stoffig.
Nu nog lezen natuurlijk. Gelukkig hoef je bij dit soort zware kost niet altijd alles te snappen om er toch van te kunnen genieten. Inspirerende gedachtes eruit halen. Sartre lardeert altijd uitbundig met anekdotes en dat helpt. Wat een boek! Ik verheug me weer op een lange winter. Dik vest aan, verwarming wat lager, laat maar komen. Het voorwoord van Martin de Haan is al uit. Vanavond eerste even Ajax kijken, morgen ga ik beginnen.
