Camille Pissarro, "Collines de Jalais", 1868, 87x115 cm, Metropolitan Museum of Modern Art, NY |
Pissarro schildere vaak taferelen uit zijn eigen leefomgeving. Verre reizen zijn niet nodig. De 'Colline Jalais', met de rechthoekige akkers, bevond zich in bijna in zijn achtertuin, in de Pontoise, waar hij toentertijd woonde. Toen het werk in
1868 in de Parijse salon werd tentoongesteld, schreef Émile Zola: 'Deze schilder
heeft met zijn temparament van de gewone werkelijkheid een zeldzaam gedicht
gemaakt vol leven en kracht'.
Heuvel op
En heuvel af
‘Das lange Phad entlang’
De tijd valt kort
De tijd valt lang
Maar op de top
is niemand bang.
Nog steeds voel ik dezelfde poëzie. Het schilderij doet me denken aan mijn kindertijd, die weer honderd jaar later was. Het doet denken aan de uitstapjes naar Valkenburg, het Geuldal. Ik ben daar ook met mijn kinderen geweest. En ik hoop dat zij over vijftig jaar bij dit schilderij nog dezelfde poëzie voelen als ik nu. Dan is de wereld nog niet verloren, lijkt me.