 |
| Cézanne, “Une moderne Olympia”, 1873 |
Kabouter Prak is aan het waterverven. Verf, verf, en het wa ter wordt steeds zwarter. Bots, oei! Daar stoot kabouter Prak het vieze waterglaasje van de tafel.
Hij gaat naar Mina.
"Geef me een stuk keukenpapier", zegt hij tegen Mina: "ik heb het verfwater omgestoten".
Mina geeft hem een stuk keukenpapier, en kabouter Prak veegt het verfwater op. Ziezo!
Kabouter Prak gaat weer verder met waterverven. Verf, verf, en weer wordt het water zwarter en zwarter. Bots, oei! Daar stoot kabouter Prak opnieuw het vieze waterglaasje van de tafel.
Hij gaat opnieuw naar Mina.
"Geef me een stuk keukenpapier", zegt hij tegen Mina: "ik heb het verfwater weer omgestoten".
Mina geeft hem weer een stuk keukenpapier en kabouter Prak veegt het zwarte water op. Ziezo!
Kabouter Prak gaat weer verder met waterverven. Verf, verf, en weer wordt het water steeds zwarter. Bots, oei! Daar stoot ka bouter Prak opnieuw het vieze waterglaasje van de tafel.
Hij gaat opnieuw naar Mina.
"Geef me een stuk keukenpapier", zegt hij tegen Mina: "ik heb het verfwater weer omgestoten".
"Neem de hele rol mee", zegt Mina: "je stoot telkens het verfwater weer om".
"Neenee", zegt kabouter Prak: "als ik de hele rol meeneem, dan stoot ik vast het verfwater niet meer om, en dan heb ik dus ook geen hele rol meer nodig".
Mina legt de rol weer weg.
Bots, oei!
