Duane Michals (1932) is een autodidactisch Amerikaans fotograaf. Hij ontdekte zijn liefde voor de fotografie tijdens een vakantie in 1958 in Rusland. Na een tijd lang succesvol te hebben gewerkt als commercieel fotograaf legde hij zich vanaf 1966 vooral toe op creatieve projecten. Hij zou vooral naam maken met zijn “sequences”, reeksen gelatineafdrukken die een verhaal vertellen, vaak met een filosofische ondertoon.
In “Fallen Angel” zien we een halfnaakte vrouw in een zonnige kamer, slapend op een bed. Een man met vleugels, een engel verbeeldend, ziet op haar neer, verleidt haar en bedrijft de liefde met haar. Vervolgens raakt hij zijn vleugels kwijt en uiteindelijk vlucht hij in gewone kleren beschaamd de ruimte uit.
Michals oeuvre behandelt thema’s als macht, seks, zonde en schuld. Begeerte bezoedelt. “Fallen Angel” refereert zelfs aan het scheppingsverhaal. Artistiek doet het me denken aan Henri Fuseli’s “De nachtmerrie” (1781).
Zijn filmische beeldreeksen kenmerken zich door een geringe aandacht voor compositie. Hij wil primair een verhaal vertellen: zijn innerlijke verbeeldingswereld en gedachtengangen blootleggen. Door te werken in reeksen, sequences, bevrijdde hem naar eigen zeggen van de druk van “het beslissende moment, dat in zijn ogen vaak verlammend werkte op het creatieve proces.
 |
| Henry Fuseli: “De nachtmerrie”, 1781 |
