 |
| Albert Anker, “Koffie, melk en aardappelen”, ca. 1896 |
Marcel Proust schreef ooit:
Ik verricht mijn intellectuele arbeid in mijn innerlijk wezen, en als ik bij andere mensen ben, doet hun intelligentie er weinig toe, als ze maar vriendelijk, oprecht zijn, etc.
Menselijke relaties met anderen zijn niet bedoeld om het nadrukkelijk te hebben over datgene wat jou bezig houdt. Vriendschappen zijn bedoeld om warmte en genegenheid te delen. Om je goed te voelen, je sociale behoeften te bevredigen. Dat is genoeg. In een gesprek moet je je eigen interesses aan de kant durven zetten en vooral ook een beetje proberen te behagen. Psychologen doen dat automatisch. Niet altijd zeggen wat je denkt. En al die intellectuele- en vreemde andere gedachten, die prop ik wel in dit blog.
