 |
| Félix Ziem, “Molen in Holland”, 1850-1852 |
En weer is het lente. God heeft niet willen wachten dit jaar. De zon schijnt glinsterend over het water, als een sprookje dat haar aanvang neemt. Vogels herleven als in de schoonmaak. Knoppen verschijnen op alle takken alsof er niets gebeurd is in de wereld. Wat is eigenlijk gebeurd? Wat kan er überhaupt gebeuren bi het begin van de lente.
Mijn moeder is jarig bij op de eerste dag van de lente. Ze belt me op en zegt:
- Er is iets heel ergs gebeurd!
- Wat dan wel?, vraag ik geschrokken.
- De vaas die jullie me gisteren kado hadden gegeven is stukgevallen, zegt ze. Ik was er even helemaal vanaf.
- Ach mam, zeg ik dan, er zijn ergere dingen.
- Ik dacht, je zult wel mopperen, reageert ze.
- Ik mopper nooit, zeg ik.
Niet bij het begin van de lente.
