 |
| Norman Rockwell, “Little Girl looking downstairs at Christmas Party”, 1964, In 2018 voor 2 miljoen dollar verkocht bij Sotheby’s |
Ik droeg nog kleine kleeren, en ik lag
Lang-uit met moeder in de warme hei,
De wolken schoven boven ons voorbij
En moeder vroeg wat ‘k in de wolken zag.
Norman Rockwell heeft de gave om het perspectief van het kind te kiezen. Niet iedereen is dat gegeven, zoals Nijhoff de beelden in de wolken niet meer zag. Zoals mijn vader mij nooit echt heeft begrepen. Mijn vader was een van de mannen op het feestje. De drank en de rookwalm. Luide stemmen, in volle overtuiging. Ik herinner me mezelf als jongetje in bed, de herrie van het feestje. Weer hoor ik mijn vader boven de anderen uit, weer hoorbaar dichtbij. Ik lig weer in de hei en kijk naar de wolken. Ik ga zitten naast het meisje. De pop leg ik zachtjes op haar schoot.
En ik voel, door de ogen van het meisje, in alle droevenis, hoe ver ik van mijn vader ben verwijderd.
