 |
| Hals en Codde, “De Magere Compagnie”, 1633-1637 |
Kunst kijken is leuker als je er iets vanaf weet. Sterker nog: kunst kijken is alleen maar leuk als je er iets vanaf weet. Iets over de context waarbinnen het ontstond, over het onderwerp, over de werkwijze en stijlaspecten, iets van de historie van het kunstwerk, maakt niet uit wat allemaal. Als je er maar iets van weet, dan rijgen de associaties zich verder vanzelf wel weer aaneen, dan komt de beleving vanzelf.
Hoeveel mensen lopen er niet door het Rijksmuseum zonder veel meer te weten dat de Nachtwacht het beroemdste Nederlandse schilderij is, misschien herkennen ze nog het Melkmeisje van Vermeer, maar niet veel meer dan dat. Het kan leuk zijn door zo’n prachtig oud gebouw te lopen, maar die mensen gaan de kunst echt niet beleven.
Er zijn maar weinig mensen die de kunst echt beleven, vele malen minder dan er bezoekers van een museum zijn. En toch doen ze vaak net alsof. Goed niettemin dat ze blijven komen. Goed voor de musea, goed voor mij. Van mij mag het zo.
