 |
| Mauve: "Morgenrit" |
Nescio stelde de vraag des levens een keer als volgt: moet een mens iets doen in het leven, iets willen bereiken, ondernemen, of moet hij zich liever terug trekken op “het eilandje van God”.
Hiermee raakt hij aan de kern, voor mij althans. Voor anderen kan ik niet spreken. Anderen hebben niet eens in de gaten dat er een eilandje is. Maar die missen ook niks, natuurlijk.
Wat mij betreft, ik zoek de oplossing maar weer in het midden. Of liever: ik houdt beide wegen nadrukkelijk gescheiden. Ik leef gewoon mijn leven van alledag, heb een baan, mijn gezin. Natuurlijk. Alles draait uiteindelijk om het gezin, zeker als je kinderen hebt.
Maar af en toe heb ik ook een eilandje nodig, alleen voor mezelf. Waar ik met mijn eigen dingetjes bezig kan zijn. Mijn boeken, mijn schrijvereitjes. Zonder dat ik dat met anderen hoef te delen. Ook dat heb ik nodig, nodig ook om in het leven van alledag te kunnen blijven functioneren.
Misschien had ik in dat dagelijks leven wel wat meer mogen ondernemen en wat meer kunnen bereiken. Het maximale is er wellicht niet uitgehaald. Altijd immers wist ik dat ik tijd moest blijven maken voor mijn tochtjes naar het eiland. Als dat niet meer kan lukt de rest ook niet meer, vrees ik.
Van de andere kant is het goed dat mijn eilandje ook nooit te groot is geworden. Ook dan was het niet goed gegaan met mij. Dan was ik misschien een soort kamergeleerde geworden of een verstokte schrijver die het contact met de buitenwereld was verloren. Als Pnin of Peter Kien. Ook dat was niet goed geweest.
Het is goed zo.
