Munch: Meisjes op de pier, 1901

   Kunst is communicatie, in een meest elementaire vorm: een zender, een bood schap en een ontvanger. Kenmerkend is dat de kunstenaar  iets uitdrukt van zijn diepe zieleroerselen, een stukje ík dat wordt herkend moet worden door de ontvanger. Twee dingen zijn essenteel: eerlijkheid en herkenning. De boodschap moet de ontvanger helpen bij diens zoektocht naar zichzelf. Kunstliefhebbers zoeken naar herkenning, zoekers naar zichzelf. Kunstenaars natuurlijk ook, die zoeken begrip, erkenning. De een helpt de ander. Dat is kunst.

    En als een kunstenaar niet begrepen wordt. Als niemand de boodschap verstaat. Kan er dan dus geen kunst zijn?

    Nee, dan is er geen kunst. Net zo min als er sprake is van kunst wanneer ik iets schrijf en het nooit aan iemand laat lezen. Dan is er hooguit sprake van een soort zelftherapie. Dat kun je beter stil houden, in je eigen hoekje.