 |
| Jane leest mijn brief |
“Jane Birkin, koningin van het zucht-chanson overleden”, kopt het NRC. Waarmee haar schromelijk tekort wordt gedaan. Wat heet een kwaliteitskrant nog.
Jane Birkin was een van de afgoden uit mijn adolescentenjaren. Godinnen. Een stijlicoon dat mijn ideaalbeeld van vrouwen voor een groot deel mede heeft bepaald. Ik wordt er zowaar een beetje verdrietig van. De helden van mijn generatie verlaten deze wereld. Ze hoorde bij mijn leven. Weerspiegelt mijn eigen sterfelijkheid.
Ik ben weer vijftien. In mijn gedachten schreef ik Jane een brief. Ik verklaarde mijn liefde per gedicht. In mijn gedachten leest ze nu mijn gedicht. Tussen haar vingers klemt ze het portretje dat ik maakte.
Een week geleden herlas ik Jane Eyre. Ik weet niet waarom, misschien wel om de naam. Misschien toch dat ik iets voorvoelde.
